|
منيزيم:
Magnesium Mg
خواص
فيزيکي وشيميايي
عدد اتمي:
12
24.305 :جرم اتمي
650.0 °C (923.15 K, 1202.0 °F)
:
نقطه ذوب
1107.0 °C (1380.15 K, 2024.6 °F) :
نقطه جوش
1.738 g/cm3 :293 K
چگالي در دماي
رنگ:
سفيد نقره اي
شناسايي منيزيم به عنوان يك عنصر در سال1755توسط جوزف
بلك در ادينبرگ اسكاتلند انجام شد با اين حال تا قبل
از همفري ديوي( سال 1808) كسي آن را جداسازيي
نكرد.
منيزيم ، فلزي سبک ، سفيد رنگ و نسبتا" محکم است (
يک‌سوم ازآلومينيوم سبکتر ) که در معرض هوا به‌آرامي
کدر می‌گردد. پودر اين فلز ، هنگاميکه در معرض هوا
قرار گيرد، گرم شده ، با شعله‌هاي سفيد رنگي می‌سوزد.
اگرچه به شکل نوارهاي باريک به‌آساني محترق می‌شود،
سوختن مقادير زياد آن دشوار است.
کاربردهــــــا
ترکيبات منيزيم،بخصوص اکسيد
منيزيم،بيشتر بعنوان مواد ديرگداز درکوره‌هي
توليدآهن و فولاد، فلزات غيرآهن ،شيشه و سيمان ،
مورد استفاده قرار می‌گيرد. اکسيد منيزيم و سير
ترکيبات هم در صنيع عمراني،شيميايي و کشاورزي
بکار می‌روند. عمده کاربرد منيزيم بصورت يک
افزودني آلياژساز به آلومينيوم استكه از اين
آلياژ،بيشتر در قوطي هاي مواد آشاميدني استفاده مي
گردد.
همچنين آلياژهاي منيزيم ،اجزي ساختاري اتومبيل‌هاو
ماشين‌آلات را تشکيل می‌دهند. کاربرد ديگر ين فلز، کمک
به جداسازي گوگرد از آهن و فولاد است.
منيزيم ، مانند آلومينيم ، محکم و سبک است، بنابراين
اغلب در چرخهاي مرغوب بکار می‌رود.
آلياژ ين فلز در ساخت هواپيما و موشک ضروري است.
منيزيم در صورتيکه بعنوان عامل آلياژ ساز بکار رود،
خصوصيات توليدي ، مکانيکي و جوش خوردن آلومينيم را
ارتقا می‌دهد.
عامل افزودني بري پيشرانهاي معمولي و مورد استفاده در
توليدگلوله‌هاي کوچک گرافيت در چدن.
عامل کاهنده بري ساخت اورانيوم خالص و فلزات ديگر از
نمکهايشان.
هيدروکسيد آن در شير منيزي ، کلريد و سولفات آن در
سولفات دومنيزي و سيتراتهاي آن
در پزشکي کاربرد دارند.
براي مقاصد دير گداز از قبيل آجر و آسترهاي محافظ در
کوره‌هاDead-burnedمگنزيت
مورد استفاده است.
منيزيم همچنين در دماي 4000 درجه فارينهايت قابل
اشتعال و احتراق است.
دماي
فوق‌العاده زيادي که بري سوزاندن منيزيم نياز است، ين
عنصر را تبديل به
ابزاري راحت بري شروع آتشهاي ناگهاني هنگام تفريحات
سالم در فضاي باز
می‌کند.
توسط ورزشکاران رشته‌هيي چون ژيمناستيک و
پ وزنه برداري
ودرکربنات منيزيم، براي افزيش ميزان چسبيدن دست به وسايل (
دستگاهها و هالتر ) مورد استفاده قرار می‌گيرد.
ساير کاربردها عبارتند از فلاش دوربين عکاسي ، منور،
بمبهاي آتش‌زا
و ...
واكنش منيزيم با آب
فلز منيزيم در دماي اتاق تحت تأثير آب قرار نمي گيرد
منيزيم عموماً يك فلز با واكنش آهسته است .فعاليت
آن با افزايش سطح اكسيژن افزايش مي يابد.منيزيم با
بخار آب واكنش داده توليد منيزيم هيدروكسيد مي كند ودر
عين حال گاز هيدروژن متصاعد مي شود.
Mg (s) + 2H2O(g) -> Mg(OH)2(aq)
+ H2(g)
شعله ي منيزيم را نمي توان با آب خاموش كرد و اگر براي
خاموش كردن آن با آب كوشش كنيد با گاز هيدروژن واكنش
شديدي خواهد داد. براي خاموش كردن بهترين راه ريختن
خاك بر روي آن است.
مثالي از تركيبات منيزيم،
منيزيم
فسفيداست كه يك جامد خاكستري رنگ متعفن است وقتي اين
تركيب در مجاورت آب يا هواي مرطوب قرار گيرد تجزيه
شده فسفين تشكيل مي دهد كه يك تركيب سمي و قابل اشتعال
در هواست .
محلوليت منيزيم
منيزيم اغلب به صورت يون در محلول هاي آبي ديده مي شود
ولي گاهي به فرم هاي هيدروكسيدي هم يافت مي شود.
در آب دريا همين طور فرم فسفات را هم مي توان يافت.
محلوليت آبي منيزيم هيدروكسيد 12ميلي گرم بر ليتر است.
ساير تركيبات منيزيم محلوليت بيشتري دارند مثلاً
منيزيم كربنات 600 ميلي گرم بر ليتر و منيزيم
سولفات كه به آب مزه ي تلخي مي دهد و محلوليتي
معادل 309گرم بر ليتر دارد(در دماي 10درجه)
کلريدريک اسيد،
سولفوريک اسيد رقيق و نيتريک اسيد به شدت با آن ترکيب
مي
شوند. يون منيزيوم بي رنگ است و جهت تشکيل يون کمپلکس
تمايل چنداني ندارد.
|
