بیسموت: Bismuthum  Bi

خواص فیزیکی و شیمیایی

• عدد اتمی : 83
• جرم اتمی : 208.98038 amu
•  نقطه ذوب: 271.3 °C (544.45 K, 520.33997 °F)  
• نقطه جوش : 1560.0 °C (1833.15 K, 2840.0 °F)
•  شعاع اتمی : 1.63Å
• شعاع کووالانسی:  1.46Å
• ظرفیت : 3,5
• چگالی : 9.8 g/cm³
•  رنگ : سفید متمایل به قرمز درخشنده

بیسموت ( کلمه آلمانی Weisse Masse به معنی جرم سفید ، بعدها Wisuth و( Bisemutum  در ابتدا بخاطر شباهتش با سرب و قلع با این عناصر اشتباه گرفته شد. "کلاد جوفروی جونین" در سال 1753 تمایز آن را از سرب اثبات کرد.

تا قبل از سال 2003 تصور بر این بود که بیسموت سنگین‌ترین و پایدارترین عنصر است، اما تحقیقات در موسسه "Astrophysique Spatial" در ورسای فرانسه ثابت کرد بیسموت یک عنصر پایدار نیست. این عنصر ، یِک فلز شکننده دارای ته‌رنگ صورتی با یک ماتی رنگین کمانی است. دربین فلزات سنگین ، بیسموت سنگین‌ترین آنها و غیر سمی است. بجز جیوه ، هیچ فلز دیگری مغناطیسی‌تر از بیسموت نمی‌باشد.

این فلز که به شکل خالصش وجود دارد، دارای مقاومت الکتریکی بالا و Hall effect آن از تمامی فلزات بیشتر است (یعنی وقتی بیسموت در یک میدان مغناطیسی قرار می‌گیرد، بیشترین افزایش مقامت الکتریکی را دارد). وقتی در مجاورت هوا به آن حرارت داده شود، با شعله آبی رنگی شروع به سوختن می‌کند و اکسید آن ، بخار زرد رنگی تولید می‌کند.

کاربردها:

کسی کلرید بیسموت در لوازم آرایش کاربرد وسیعی دارد.

ساب نیترات و ساب کربنات بیسموت در پزشکی بکار می‌رود.

بیسمونال ( manganese Bi ) آهن ربای دائمی قویی می‌باشد.

آلیاﮊهای بیسموت ، درجه ذوب پایینی دارند و به میزان زیادی برای یافتن آتش و وسایل ایمنی سیستمهای سرد کننده بکار می‌روند.

بیسموت در تولید آهنهای چکش خوار و بعنوان کاتالیزور در ساخت الیاف اکریلیک بکار می‌رود.

بیسموت بعنوان مواد ترموکوبل کاربرد دارد.

حاملی برای سوخت U-235 یا uranium-234 در رآکتورهای اتمی می‌باشد.

بیسموت در لحیم هم مورد استفاده واقع می‌شود.

محلولیت

بهترین حلال بیسموت نیتریک اسید می باشد.

کلریدریک اسید بر بیسموت بی اثر بوده و سولفوریک اسید سرد و رقیق هم بر آن بی اثر می باشد. ولی سولفوریک اسید گرم و غلیظ و نیز نیتریک اسید و تیزاب سلطانی باعث حل شدن بیسموت

 می شوند.

اغلب املاح بیسموت بی رنگ بوده و در مقدار زیادی از آب نامحلول هستند.

یون Bi³⁺ بی رنگ است. کمپلکس های بیسموت تترایدوبیسموتات (زرد رنگ)، و تتراکلروبیسموتات می باشند.

املاح محلول: اغلب املاح بیسموت در اثر هیدرولیز تولید املاح بیسموتیل نامحلول را می نمایند. در این موارد بودن مقدار کافی اسید از هیدرولیز جلوگیری می کند. کلرور، برومور، نیترات و سولفات بیسموت به ترتیب در کلریدریک اسید ، برمیدریک اسید    ، نیتریک اسید و سولفوریک اسید حل می شوند.